مقدمه اي در باره نمايشگر

نمايشگر (مانيتور) خوب داراي چه مشخصاتي است؟
نمايشگر از اجزاي اصلي رايانه محسوب ميشود و يك كاربر رايانه گاه ساعات متمادي و در فاصله اي كمتر از نيم متر بدون وقفه چشم به نمايشگر دوخته و كمتر به صفحه كليد نگاه ميكند و با توجه به چنين وضعيتي قطعا براي انتخاب يك نمايشگر مناسب بيش از هر قطعه ديگري بايد حساسيت بخرج داد.
در ابتداي ورود رايانه ها به منازل، با تدبير بزرگان سرمايه داري، صرفا بخاطر اينكه رايانه ارزان تمام شود نمايشگر رايانه را همان تلويزيون در نظر گرفته بودند ولي بدليل آسيب جدي كه به كاربر وارد ميكرد بسرعت نمايشگر مخصوص و ارزانتري را جايگزين آن كردند. چند سالي طول كشيد تا نمايشگر تخت و صاف ببازار آمد كه اگر چه آسيب رساني كمتري براي چشمان كاربران داشت اما بسيار حجيم و سنگين وزن بود و بخش وسيعي از ميز آنها را اشغال ميكرد. آنزمان هنوز قطعه LED آبي رنگ اختراع نشده بود و بمحض اختراع آن، LCD آبي هم اختراع شد و نمايشگر هاي رنگي از جنس كريستال مايع روي ميزهاي كاربران قرار گرفت.
اختراع اين نمايشگر تحول بزرگي بشمار ميرفت، حجم بسيار كم، وزن واقعا سبك و نازك بودن نمايشگر، بسيار مجذوب كننده و حيرت انگيز بود.
اما اين اختراع ديرهنگام، معايب بزرگي داشت: هرگز از نظر كيفيت تصوير با نمايشگر لامپي قابل قياس نبود.
بزرگ ترين عيب آن عدم يك دستي رنگ در كل سطح نمايشگر بود (زاويه ديد) بطوريكه بهترين حالت ديد به نمايشگر، نگاه كاملا عمود بر مركز صفحه نمايش آنهم در نمايشگر 12 اينچي، اين اشكال را تا حدي پوشش ميداد، اما در صفحه نمايش 17 اينچ ببالا گوشه ها و لبه ها، رنگي متفاوت با مركز آن را نشان ميداد!
اين مشكل باعث شد كه طراحان كارهاي تصويري (گرافيكي) نتوانند با آن كار كنند. هنوز بعد از ساليان درازي كه از اختراع نمايشگرهاي حتي نوع درخشان OLED و نيز فول اچ دي و از آن پيشرفته تر رتينا، ميگذرد اما هنوز اين مشكل عدم يكدست بودن رنگها در كل سطح نمايشگر با قطر هاي مختلف و زوايا ديد متفاوت، رفع نشده و صرفا براي گوشي هاي 5 اينچي رضايت بخش است!!
نسبت سياه به سفيد (كنتراست) نيز يكي از نقاط ضعف اين نوع نمايشگر است و نيز برخي ديگر از مشخصه هاي فني مثل سرعت تصوير، و يا درخشندگي بپاي نمايشگر لامپي نميرسد، بطوريكه در نور آفتاب هنوز مشكل دارد...
غير از اين اشكالات فني يك اشكال بزرگ ديگر هم دارد و اين است كه با كمترين ضربه به صفحه نمايش، ميشكند! و 75 الي 85 در صد قيمت يك نمايشگر نو، صرف تعويض آن ميشود. حتي ممكن است ضربه كوچك به قاب نمايشگر نيز ايجاد نوارهاي رنگي در نقاطي از صفحه كند و يا اينكه نقاطي (پيكسل) از نمايشگر در اثر فشار به لبه يا سطح آن بسوزد!
صحبت بخار جيوه و انتقال به بدن كاربر هم هميشه مطرح بوده و همچنين ادعاي اينكه مطرح ميشود اصلا به چشم آسيب نميرساند نيز كذب محض است! چراكه اساسا چشم هرگاه مدت زياد به نقاط نوراني خيره شود دچار مشكل ميشود و در بدترين حالت ريزش سلولي در شبكيه چشم را زمينه سازي ميكند.




از نظر تلفات حرارتي و مصرف انرژي هم دست كمي از نمايشگر لامپي ندارد. و در حاليكه يك نمايشگر لامپي تخت 17 اينچي مصرف برقي در حدود 70 وات دارد اين تحفه نطنز نيز همان مصرف را دارد و در حالي كه انتظار اين بود حداكثر نصف الي يك سوم نمايشگر لامپي مصرف داشته باشد كمااينكه نمايشگرهاي ال سي دي (مثل ساعت مچي يا ترازوهاي رقمي...) با يك باطري كوچك حتي سالها كار ميكند اما اين نوع نمايشگر ها در همان حد نوع لامپي، ميزان مصرفي در حد 100 الي 50 وات دارند! (لاغري و پرخوري!)
بهرحال در ارتباط با كيفيت تصوير سعي زيادي شده كه نمايشگر هايي با مشخصه هاي بهتر و قابل قبول تري توليد شود كه فعلا فول اچ دي و رتينا ... بباز آمده و هركدام هم ادعا هايي را در ارتباط با نمايش 16 ميليون رنگ(!!) دارند و با استفاده از دستاورد جديد رابط تصويري و با نام طولاني HDMI براي انتقال تصوير از طريق سيم بين نمايشگر و مثلا گوشي همراهتان، شما را ميتواند حسابي ذوق زده كند تا تصاوير را به همان كيفيت كه در گوشي مشاهده ميكنيد روي پرده نمايشگر 22 اينجي الي 150 اينچي هم ببينيد!
البته درحال حاضر رابط بي سيم (واي فاي) جهت انتقال تصوير ببازار آمده كه اگر نمايشگرتان داراي ورودي يو اس بي باشد ميتوانيد از شر طناب دكل بادباني 5 متري رابط تصويري نيز خلاص شويد.
نكته مهم ديگر براي انتخاب نمايشگر رايانه اينست كه نمايشگر عريض اصلا مناسب كاربران كارهاي طراحي


تصوير (گرافيك) نيست چون عريض بودن (حالا كاري به عدم واقعي بودن رنگ ها نداريم!)، شما را در اندازه هاي كارهاي طراحيتان به اشتباه مي اندازد و اگر مثلا مربعي را رسم كنيد در واقع يك مستطيل رسم كرديد! (البته ميتوانيد نمايشگر را به اندازه استاندارد برگردانيد و همزمان از مشاهده دو نوار پهن سياه رنگ در كنار نمايشگرتان نيز لذت ببريد!) و توصيه ميگنيم كاربران كارهاي تصويري، كلهم عطاي نمايشگرهاي ال يي دي يا ال سي دي يا اوو ال اي دي ... را به لقايشان ببخشند. و بسراغ همان نمايشگرهاي تخت قديم طرح اديسون كه بوفور در بازار دست دو فروشي سداسماعيل با قيمت ناچيز در حد 30 الي 40 تومان است (كرايه رفت و برگشتتان!) بهترين و واقعي ترين رنگها با درخشندگي و سرعت انتقال بالا را روي ميز كار خود، با فاصله 80 سانتي قرار دهند و به نظرات ديگران هم كاري نداشته باشند!!