انگشتان بجاي موس ميبايست فاصله اش را با نمايشگر كمتر از نيم متر كند، البته بجز جناب اردشير
دراز دست!
همانطور كه اشاره شد يكي از نقاط ضعف
نمايشگر
LCD
راحت شكسته شدن صفحه نمايش است. البته شكستن صفحه نمايش رايانه هاي رو ميزي
بيشتر زماني صورت ميگيرد كه
نمايشگر
از روي ميز سقوط كند و
نمايشگرهاي
ديواري كه محكم پيچ شده باشند كمترين صدمه پذيري را خواهند داشت. اما بيشترين لطمات مربوط به شكسته شدن
نمايشگرهاي
گوشي و تبلت است كه معمولا زير پا رفته و يا از دست و جيب كاربر روي زمين ميافتد و
در غالب موارد كاربر ناچار به دور انداختن جگرگوشه اش ميشود!
در ضمن درست است كه وزن
نمايشگرها
و ضخامت آنها در قياس با نمايشگر هاي لامپي فوق العاده ناچيز است اما اين قياس براي
يك رايانه روميزي شعف انگيز بود ولي براي يك تبلت ده اينجي چطور؟!
تبلت ها دايما يك دهم به يك دهم ميلي متر رو به نازك شدن هستند و با هم مسابقه رژيم
درماني ميگذارند و همگام با گوشي ها آرزوي هر كاربري ضخامتي در حد نازكي يك كارت
مقوايي را در سر ميپرورانند! ولي در حال حاضر ضخامت شيشه و لايه ماتريس هاي سلول
نوري
نمايشگرها
در حد يك الي دو ميلي متر و باطري هم سه ميلي متر است و عمده وزن وسيله را هم باطري و
نمايشگر
شيشه اي تشكيل ميدهند.
با توجه به مطالب فوق است كه دانشمندان و محققان همه سعي و توانشان را بكار ميبرند
تا
نمايشگري از جنس لاستيك بسازند كه علاوه بر حل بن بست هاي فوق، حتي موقعي كه
عصباني شديم گوشي مان را فيتيله پيچ كرده و تو چيبمان بگذاريم...! |