نقاط داراي نشاني مشخص روي آن نوشته ميشد و يا خوانده ميشد و با روشي ساده نيز
پاك ميشد.
و با اين تفاسير شما متوجه شديد ديسك سختي كه با آن كار ميكنيد اگر قرار بود
مطابق نامي كه ابتدا برايش گذاشتند عمل كند عملا چقدر شر ميشد.
از اين پس بود كه حافظه ماندگار و بي نياز از برق هارد، در مجموعه يك رايانه
بعنوان "حافظه اصلي" نام گذاري شد كه سيستم عامل در آن قرار داشته و زمانيكه رايانه
روشن ميشوند حافظه زبل كوچك و مستقلي (بايوس) راه اندازي ميشود، و سپس بتوسط آن، پردازنده را به سيستم عاملي كه در
هارد قرار دارد هدايت كرده و بعد از آن است كه شما ميتوانيد با رايانه تان كار كنيد
و هارد هم اطلاعات و نرم افزارهايي كه در آن قرار داده ايد را بشما و پردازنده در صورت
درخواست تحويل ميدهد.
بله بايوس هم يك حافظه كوچك و قابل پاك شدني الكترونيكي مخصوص برد اصلي است كه توسط
كارخانه و طراح برد اصلي برنامه نويسي ميشود و روي مدار چاپي آن ميخ شده و البته با
يك باطري دو ريالي (اين نامگذاري مربوط بدوران مرحوم است كه واژگان فارسي ارج و قرب
داشت) تغذيه ميشود تا هنگام فطع برق اطلاعاتش پاك نشود.
اين حافظه كوچولو كه معمولا علامت شركت سازنده برد اصلي هم با افتخار رويش چسبيده و
اصلا ربطي به سيستم عامل كاربران رايانه ندارد و در واقع مبصر كلاس برد اصلي ميماند
و وظيفه اش اينست كه دقايق اول روشن شدن رايانه، حضور و غياب كرده و برد اصلي و پردازنده
و ديگر وسائل متصل به آنرا بهم
بشناساند و با خلق و خوي همديگر هماهنگ كند.
|