همانطور كه گفتيم ساختار فيزيكي هارد برخلاف
RAM كه
از قطعات الكترونيكي (چيپ ست و آي سي) است از يك يا دو صفحه گرد يك رو يا دو رو با
پوششي از الكترومغناطيس آهن تشكيل شده و تمامي اطلاعات دانه به دانه (بيت
به بيت) توسط يك هد مخصوص روي صفحه (ديسك)
الكترومغناطيسي قرار داده ميشوند و هنگام
درخواست آن اطلاعات، نيز با نشاني كه در پردازنده وجود دارد،
هد سراغ آنها رفته و
تحويل شما داده ميشوند.
نقطه ضعف بزرگ اين نوع حافظه ها ضربه پذير بودن آنست و نيز خش برداشته شدن آن. چرا
كه يك صفحه كاملا شفاف مثل آئينه بوده و با كمترين خش، اطلاعات در آن گم ميشود و نيز
ضربه ميتواند هد را معيوب كرده و فاصله در حد ميكرومتري آنرا بهم زده و غير قابل
استفاده نمايد.
اين دو حادثه غم انگيز ميتواند در عرض چند لحظه كل اطلاعات شما را نابود كند و رايانه پيام
ترحيم
"ديسك را پيدا نميكنم" بشما ميدهد (پيدايش و پيمايش اشك چشم كاربر!). و شما حتي نخواهيد توانست به بازيابي اطلاعاتتان
بپردازيد كاري كه در پاك كردن ناخواسته (فرمت كردن) قابل جبران است.
البته افراد حرفه اي هستند كه با دريافت نيمي از سهم ارث پدر، هارد را باز كرده و فاصله هد را تنظيم كنند و
يا بخش هايي از صفحه ديسك را كه خش برداشته را بطوري حذف كنند كه ناديده گرفته شوند
و مابقي استفاده شوند اما فقط بشرطي كه بخش بسيار كوچك خش برداشته شده باشد نه همه
آن.
اشكال ديگر اين نوع حافظه ها سنگين بودن و حجيم بودن بستهء آن نسبت به
RAM است چرا كه تشكيل شده از يك
موتور
برقي 12 ولتي و يك
يا دو صفحه بزرگ فلزي (همان هارد يا ديسك سخت) و قطعات مربوط به
هد و مدار
الكترونيكي و نيز بسته بندي فولاد
زرهي فوق |