خودتان (گوشتان) قرار دهيد چون صداي زير، توان كمي دارد و براي
شنيدن، بلندگو نبايد از شما زياد دور باشد وگرنه از حالت سه بعدي صدا جز همان تك
صدايي چيز ديگري نصيب تان نميشود.
وقتي يك مدار الكترونيكي با وات مشخصي طراحي ميشود خروجي آنرا ميبايست به بلندگوهائي
بدهند كه جمعا مساوي آن وات طراحي شده باشد و بنابراين و طبق قاعده، چنانكه وات درج
شده روي
آهنرباي قطعه بلندگوها را با هم جمع كنيم وات كلي يك تقويت كننده صوتي را حدودا
ميتوان تخمين زد كه البته عملا شايد 20 درصد كمتر هم باشد. دليل آن اينست كه
اگر وات بلندگو را خيلي كمتر از وات آمپلي فاير انتخاب كنيم علاوه بر از بين رفتن
كيفيت صدا و زحمات طراحي، خود بلندگو نيز ممكن است بسوزد ولي برعكس اگر وات بلندگو
را بسيار بزرگتر از توان دستگاه انتخاب كنيم هيچكدام نميسوزند.
اما مجموعه دستگاه الكترونيكي زماني ممكن است آسيب يبيند كه مقدار اهم بلندگو بسيار
كمتر از مقداري كه قرار است؛ باشد. مثلا بجاي 8 اهم يك اهم شود يا مثلا در خروجي دو
سر سيم بهم اتصالي كرده و مقاومت خروجي صفر شود...
بنابراين سعي ميشود وات قطعه بلندگو حدودا 20 درصد بيش از وات مدار الكترونيكي
تقويت كننده باشد. بر اساس مطالب فوق، شما وقتي ميخواهيد يك بلندگو بخريد بيشتر توجه تان به توان
موثري است كه مدار الكتروني به قطعه بلندگو تحويل ميدهد تا قادر به توليد صداي با قدرت مورد نظرتان باشد، ولي
مشكل اينجاست كه شما
نخواهيد توانست موقع خريد، جعبه بلندگو را باز كرده و وات نوشته شده روي قطعه بلندگو ها را
مشاهده كنيد. و معمولا مغازه دار مايل است
شما را با عدد بزرگي كه معمولا پشت دستگاه قيد شده كه آن عدد يا پيك توان است يا وات
مصرفي، متقاعد كند كه اين مجموعه بسيار قوي
تر از آنست كه شما انتظار داريد! |