همچنين از عوامل كيفيت خوب، نوع اتصال (فيش گوشي) است كه در انواع گران قيمت، با يك لايه نازك طلا و آب نيكل و كرم پوشش داده ميشوند تا كمترين مقاومت الكتريكي ايجاد شود (چون طول سيم حداقل يك متر است و با اينكه مقدار ولتاژ بسيار كم است ولي هرقدر كه مقاومت اهمي سر راه باشد، ايجاد افت ولتاژي خواهد كرد كه به كاهش صدا و كيفيت آن منجر خواهد شد.) بنابر اين سيم رابط و فيش اتصال نيز از موارد تعيين كننده كيفيت گوشي محسوب ميشود.

مقدار وات (توان حداكثري) گوشي ها

يك نكته مهم ديگر اينكه ميزان حداكثر قدرت بلندگوها در اين گوشي ها نبايستي در حد يك وات باشد و از سه دهم تا حدود نيم وات ميتواند مناسب باشد چراكه نزديك شدن به حد دردناك صدا، كاملا به شنوايي آسيب ميرساند و كاربر بدون شك و هيچ ترديد بعد از مدت كوتاهي دچار اختلال شنوايي  به مرز از دست دادن شنوايي اش خواهد شد. ضمن اينكه بايد توجه داشته باشيم آنچه كه ارزشمند و مهم است توان درياقت ورودي هاي ضعيف و شنيدن آنهاست و نه توان حداكثري حجم صدا. (وگرنه بلندگوهاي كوچك و معمولي حداكثر سه واتي بوفور در بازار موجود ميباشد.)

تنظيم فشار فيزيكي گوشي هاي "روگوشي" به گوشها

گوشي هاي روگوشي اگر همه اين ويژگي هاي فني خوب را داشتند اما هنكام بستن به گوش فشار فيزيكي منتاسب نداشته (يا خيلي شل و يا خيلي محكم باشند كه براي رفع اين مشكل بايستي تنظيمات فنر روي سر، در نظر گرفته شده باشد) و يا وزن سنگيني داشته باشند، با همه كيفيتشان، كاربر را زود خسته كرده (معمولا محكم به گوش بسته ميشوند و عوارض زودرس فشار به فك و استخوان گوش و صورت و نيز مچاله شدن لاله گوش، حداكثر تا نيم ساعت قابل تحمل است.) و با همه