نيز داراي پتانسيومتر هايي براي تنظيم دلخواه بخش هاي مختلف اين محدوده
فركانسي هستند. و معمولا داراي يك ولوم براي تنظيم حجم صداي توليد شده ميباشند
تا مجبور نباشيد دايما خود منبع اصلي صدا را كم و زياد كنيد.
از جدا سازي
صداي محيط بداخل محفظه گوشي گفتيم و اينرا هم اضافه كنيم كه برخي از اينگونه گوشي
ها آنچنان طراحي فيزيكي و كيفيت خوبي دارند و چنان فضاي مجردي را ايجاد ميكند
كه بقول معروف اگر عالم را آب ببرد كاربر را خواب ميبرد! كه براي پرهيز از عواقب
وخيم آن بهتر است هنگام استفاده از آن، در اتاق را سه قفله كنيد چراكه اگر كسي وارد
اتاقتان شود و با شما كار داشته باشد ناچار است شما را از خواب بيدار كند!
از ويژگي مهم ديگر اينگونه گوشي هاي روگوشي استاندارد و واقعا گران قيمت، پذيرش ورودي صوتي با حداقل
دسي بل
(حساسيت صوتي) ميباشد و به اين ترتيب
خواهيد توانست با هر خروجي ضعيف تقويت كننده هاي صوتي مثل راديو جيبي هاي ضعيف،
شنوايي لازم را از آن داشته باشيد.
البته خيلي ها تصورشان براين است كه اگر گوشي داراي اهم بيشتر باشد بهتر به اين
منظور ميرسيد و در باره آن نيز نظريات عجيبي داده ميشود درحاليكه داستان اهم بالاي
گوشي چيز ديگريست و بيشتر مربوط به تطبيق امپدانس با دستگاه اصلي ميشود تا كيفيت
گوشي. ولي كلا هرچه اهم گوشي بيشتر باشد (كه حداكثر 32 اهم است) مقدار اهم سيم رابط
(چيزي در حد يكي دو اهم)، اتلاف انرژي الكتريكي صوتي كمتري را ايجاد خواهد كرد تا
در گوشي هاي اهم كم (8 اهمي). يعني راندمان بهتري در انتقال انرژي صوتي از منبع آن
خواهد داشت.
|