ميشوند و استهلاك دامنه امواج صوتي با مجذور فاصله نسبت عكس دارد. يعني هرچه از منبع صدا دور ميشويم با يك ضريب تصاعدي، ميزان قدرت صدا تضعيف خواهد شد و از آنجا كه قدرت (مقدار عددي دسي بل) دامنه فركانس هاي زير كمتر از فركانس هاي بم هست، از صداي يك اثر در يك فاصله زياد، فركانس هاي بم آن بگوش شما ميرسد اما بخش زير آن، گويي حذف ميشود كه توانايي شنيدن آن البته به ميزان شنوايي افراد، بستگي مستقيم دارد.
يك شاهد خوب، تعبيريست كه ميتواند ضرب المثل ساز و دهل داشته باشد و آن اينكه (آواي دهل از دور خوش است) از دور فقط صداي طبل يا دف اثر شنيده ميشود ولي ساز آنرا نميشنويم و به اين معناست كه طبل زدن (ضرب) كار ساده اي است و ساز زدن كار هركسي نيست و وقتي كه گروه نوازنده بما نزديك ميشوند آنوقت است كه بد نوازي ساز آن، ممكن است ما را فراري دهد!

بنابر توضيح فوق، متوجه ميشويم اگر چه يك مجموعه از تقويت كننده صوتي ايدال كه تمامي باند فركانسي را حتي بطور خطي تقويت كرده و علاوه بر آن توسط جعبه بلندگوهاي حرفه اي، سه بخش از فركانس بم و مياني و زير را توسط بلندگوي مربوطه پخش ميكند، اما در اثر فاصله اي كه با ما دارد و نيز نامطلوب بودن فضاي آكوستيكي موجود محيطي، عملا حاصل كار غير خطي شده و وضوح و اصالت خود را از دست ميدهد و ما به اين طريق احساس ميكنيم كه ميبايست يك فضاي مجازي ايجاد كنيم و بنحوي خود را به خروجي تقويت كننده بچسبانيم تا عين آنچه سيستم صوتي پخش ميكند را دريافت نماييم. بنابراين با گوش كردن موسيقي از طريق يك گوشي خوب، حتي اگر مشخصات شنوايي فرد،

نامتعارف هم باشد، امكان شنيدن تمامي فركانس ها بطور خطي، در حد مطلوب تر و قابل فبول تر وجود دارد. و دوست موسيقي دوست شما خاطرش جمع ميشود كه به اين طريق توانسته آنچه كه در يك اثر هنري وجود دارد را بطور كامل تري درك كرده تا از شنيدن آن لذت ببرد.