سايت هاي اينترنتي و ناسازگاري هاي
غيرقابل قبول آن
حدود ده سال بعد از ورود رايانه هاي شخصي به ايران، اينترنت در ميان
جوانان جاي خود را گشود. در ابتدا ي ورود اينترنت، مشكلات فراواني براي
كاربران وجود داشت. اينترنت در آنزمان، حتي زبان فارسي را پشتيباني
نميكرد بطوريكه بسياري از سايت ها، يك قلم پيش گزينه را در سايتشان
قرار داده تا اگر سايتشان با قلم غير فارسي باز شد، آنرا فارسي كنند!
(هنوز يوني كد نيامده بود و اولين مرورگر، آي ئي بود كه فارسي شد)
حداكثر سرعت اينترنت 32 و سپس 56 كيلو بيت بود و چاره ديگري نبود. كارت هاي
ساعتي،
تنها وسيله براي اتصال به اينترنت بود...
اما از آنجا كه تبليغات و تجارت و كسب سود و منافع اقتصادي هميشه
از اولين محرك ها براي توسعه و پويائي هر نوع ارتباطي ميباشد،
وبلاك ها ي رايگان بسرعت و فقط با انگيزه پخش تبليغات تجاري بود كه
براه افتاد. و توانست همگام با ارائه تبليغات، طيف هاي وسيعي از جوانان
و طبقات اجتماعي را جذب اينترنت كند تا با انتشار مطالب و دلنوشته هايشان، صحنه مجازي را تجربه كنند.
بلافاصله بعد از آن، سايت هاي فروشگاهي با
دستپاچگي
|