|
اس بي چهار سيمه استفاده ميشود (البته اگرچه سرعت بمراتب پايين ميايد اما به يك
وسيله همراه و كاملا كاربردي تبديل ميشود.)
اما حافظه هاي پشتيبان ابتدائي نيازمند به يك منبع تغذيه جداگانه 12 ولتي
بود و به همين خاطر چندان جالب و مطلوب نبود ولي بعدا تغذيه را هم توانستند به 5
ولت كاهش دهند (اين اتفاق مديون سامورا ساتاست) و به اين ترتيب از همان رابط يو اس بي بعنوان تغذيه و رابط اطلاعات
همزمان استفاده شد. و در تحول بعدي يو اس بي سه هم ساخته شد و به آن مجهز شد و سرعت
بشدت افزايش يافت.
حالا تنها دغدغه اي كه وجود داشت ضربه پذيري اينگونه حافظه هاي همراه بود.
چه كسي ميتواند تضمين كند كه هيچگاه وسيله اي در حد 300 گرم و در اندازه يك دفترچه
ياداشت از دست شما روي زمين نيفتد. افتادن همان و مصيبت جدايي همان. و اين بمعناي
آنست كه پشتيبان گيري هم كاري بس عبث است چراكه به همين سادگي پشتيبان هم از بين
ميرود.
حتي فروشندگان هم ضمانت پس از فروش اين وسيله گرانقيمت را نميكردند و بعضا خيلي كه
شهامت بخرج ميدادند، آنرا فقط در خود مغازه تست گرفته و
بشما تحويل ميدادند.
طراحان و انديشمندان تا جائيكه ميشد روي اين نكته كار كردند كه چگونه مشكل ضربه
پذيري را حل كنند. تا آنجاكه از خاصيت اينرسي ناچيزي كه در سقوط آزاد ايجاد ميشود
سوء استفاده
كرده و حسگري هوشمند ساختند كه مثلا سقوط يك متر بيشتر را حس كرده و فورا اقدامات
ايمني امنيتي جهت محافظت هد و ديسك بعمل آورد.
اما اينها فقط شگرد هاي آي كيو ساني بود و با اينكه قيمت را بالا ميبرد اما راه حل قطعي نبود.
|