طلايي روي لبه طولي آن و با شكاف هاي خاص جهت عدم اشتباه وصل كردن به يايه اش
بود. البته نسل اوليه اين كارت تشكيل ميشد از تعدادي آي سي 18 پايه كه در اثر توسعه قطعات نصب سطحي بشكل يك كارت
نازك در آمد. و عمده ترين تحولات آن بالا رفتن سرعت مبادله اطلاعات در اثر تغيير
ساختار داخلي و الكتريكي آن و نيز بالا رفتن حجم حافظه اش بوده است و قيمت آن شيب
ضعيفي در مسير كاهش داشته است.
حافظه غير دايمي و موقت معمولا يك كمك و دستيار براي پردازنده ها هستند تا
بتواند با سرعت بيشتر عمل پردازش خود را انجام دهد و نياز كمتري به مساعدت حافظه داخلي
(ديسك سخت-هارد) كه
بسيار كند عمل ميكند و نفس پردزنده را بند مي آورد، باشد كه نهايتا به ارزان تر شدن
پردازنده و كم حجم تر شدن آن منجر خواهد شد، چراكه بدون اين تدبير ناچاريم مقدار
حافظه موقتي كه مورد نياز مبرم پردازنده است را داخل خود پردازنده قرار دهيم كه به
پيچيده تر شدن كار پردازنده و گرانتر شدن قيمت آن نيز منجر خواهد شد. اينگونه حافظه ها از آنجا كه فلسفه
وجوديشان انبار اطلاعاتي دم دستي پردازنده بوده است و هيچ اطلاعاتي از خودش را در
اختيار كاربر قرار نميدهند و دايما در حال داد و ستد (دلالي) بين ديسك سخت (حافظه
اصلي) و پردازنده هستند آنهم با سرعت هرچه بيشتر، پس اطلاعات داخل آنها نبايستي
ماندگار باشد و هرچه بتوانند سريعتر تبادل اطلاعات كنند (يا بعبارتي هر چه بيشتر از
سرعت عدم ماندگاري اطلاعات برخوردار باشند) ارزشمندتر خواهند بود. بهمين دليل نيز
آنها از همان ابتدا نام RAM يعني قابليت در تكرار نوشتن
(و پاك شدن) تا بي نهايت مرتبه را براي خود انتخاب كردند.
برخلاف حافظه اصلي و دائمي كه در اشكال فلش و اس دي Micro |