ندارد. چنانكه شما
يك اثر
موسيقي كه برايتان جالب است را بارها با يك بلندگوي خوب شنيده باشيد آنگاه خيلي
راحت ميتوانيد هنگاميكه آنرا توسط يك دستگاه ديگر ميشنويد تشخيص بدهيد كه آيا اين
دستگاه تا چه حد نسبت به قبلي بهتر يا بدتر است.
بنابراين يك راه اينست كه شما يك اثر موسيقي جذاب را كه بارها آنرا گوش داده ايد در
يك حافظه همراه منتفل كرده و با خود به مغازه فروشنده ببريد و هنگام انتخاب بلندگو
بخواهيد كه آنرا برايتان پخش كند (همه بلندگوها داراي ورودي فلش يا ميكرو اس دي
هستند) و اگر كيفيت صدا را پسنديديد ميتوانيذ اقدام بخريد دستگاه كنيد.
چنانكه مطالب فوق را بدقت مرور كرده باشيد درخواهيد يافت كه هر دو فن آوري قديم و جديد
مزايا و معايب مخصوص بخودش را دارد و اين، به نياز يا سليقه شما برميگردد كه كدام
نوع را انتخاب كنيد.
قطعا موسيقي دوستان، بلندگوي سه تكه را اسباب بازي تلقي ميكنند و بلندگوهاي دوتكه را
نيز با وسواس و دقت نظر فوق العاده تهيه ميكنند.
و همچنين در حالت كلي افراد كم شنوا از آنجا كه بخش فركانس بالاي اصوات را نميشنوند و
نياز به تنظيم دقيق فركانس و قدرت و تعادل صداي پخش شده را دارند قطعا بلندگوي سه بعدي جوابگوي نيازشان نخواهد بود و اصلا نخواهند توانست با آن كنار بيايند.
كلا بلندگوهاي سه بعدي (سه تكه) جنبه اقتصادي دارد و بيشتر براي كار راه اندازي
بدرد ميخورد و اينكه مثلا هنگام كار بتوانيد موسيقي هم بشنويد و يا به راديو گوش
دهيد.
اما اگر بلندگوي سه تكه
خريداري ميكنيد و اهل راديو هم هستيد مواظب باشيد كه داراي نمايشگر هم باشد تا طول موج
و ايستگاه را ببينيد وگرنه بايستي آنقدر منتظر شويد تا راديو خودش اعلام كند
كه كدام |