ميشد و با يك عينك مناسب مرتفع ميشد. اما در
اين حالت، اساس بينايي دچار انهدام ميشود و به هيچ عنوان قابل ترميم نيست.)
تاسف بار تر اينكه سازندگان
نمايشگرها براي اينكه به لحاظ تبليغاتي به كاربران
القاء كنند محصولاتشان از دقت فوق العاده بالا برخوردار است، بطور پيش گزينه دقت
(رزوليشن) نمايشگر را بيش از 1024 قرار ميدهد (كه ماكروسافت هم در اين خطا و گناه
سهيم است و تمام سيستم عامل هاي جديد را با دقت پيش گزينه بالا انتخاب ميكند) و
كاربران هم از آنجا كه ميبيند با اين روش داراي فضاي ديد بيشتري در نمايشگرش ميشود
اين دقت را ميپذيرد و حتي آنرا به حداكثر هم ميرسانند (مثلا در حال حاصر دقت HDTV
ها قابلیت نمایش وضوح تصویر ۱۹۲۰ در ۱۰۸۰ پیکسل را دارا می‌باشند.) و اين همان خطاي
جبران ناپذيري است كه مرتكب ميشوند؛ درست مثل اينست كه شما بين دو كتاب كه يكي با
حروف معمولي و ديگر با حروف بسيار ريز چاپ شده باشد، دومي را انتخاب كنيد.
(در ارتباط با مطلب فوق چنانكه با سايت هاي ما آشنايي داشته باشيد شاهد آن هستيد كه
بخاطر سلامت بينايي كاربران، تمامي سايت هايي كه طراحي ميكنيم عرض آنرا 770 انتخاب
ميكنيم كه براي كاربرانيكه عمدا با استاندارد دقت 800 در 600 كار ميكنند تمامي صفحه
نمايش را پوشش داده و حتي 30 پيكسل هم اضافي بياورند تا نيازي به پيمايش عرضي
نداشته باشند و نيز همواره با يك قلم مشخص و اندازه و ضخامت مشخص مطالب نگاشته
ميشوند)
بهرحال با توجه بمطالب بالا و از آنجا كه نمايشگر از اجزاي اصلي رايانه
محسوب ميشود و بيش از ساير لوازم رايانه، نمايشگر به سلامت انسان مرتبط است، قطعا براي انتخاب يك نمايشگر مناسب، بيش از هر قطعه ديگري
بايد حساسيت بخرج داد. |